Opieka

Szczeniaki:

w wieku od 8-12 tygodni - średnio 4 posiłki dziennie

w wieku od 3-6 miesięcy - średnio 3 posiłki dziennie

w wieku od 6 miesięcy do roku - średnio 2 posiłki dziennie

Młode osobniki powinny być karmione karmą wysokiej jakości, najlepiej przeznaczoną specjalnie dla nich.

Psy powyżej roku:

zwyczajowo jeden posiłek dziennie, jednak w zależności od wielkości i kondycji zdrowotnej, czy skłonności do tycia należy rozważyć karmienie 2 razy dziennie (dzienną porcję podzielić na dwie).

Sucha karma dobrej jakości (nie z marketu) dostarcza zbilansowanej diety dorosłym psom i może być mieszana z wodą, czy karmą puszkową. Psy są zwierzętami MIĘSOŻERNYMI i podstawę ich menu powinno stanowić MIĘSO. Dla psów możemy też przygotowywać posiłki sami, ale ich podstawę (przynajmniej 50%) powinno stanowić białko zwierzęce – mięso, biały ser, ryby bez ości, 25% - węglowodany (ryż, makaron, płatki) a pozostałą część - warzywa gotowane lub drobno utarte. Do posiłków nie wolno dodawać soli ani innych przypraw. Zwierzę powinno mieć cały czas dostęp do świeżej, zimnej wody. Miski należy regularnie myć.

Psa nie wolno karmić:

• jedzeniem zepsutym, spleśniałym, sfermentowanym
• wędlinami, produktami przeterminowanymi, koncentratami w proszku
• resztkami mocno przyprawionych potraw

Należy także ograniczyć podawanie kości, szczególnie psom starym i z problemami trawiennymi.

Ze względów zdrowotnych psy potrzebują ruchu. Ćwiczenia zapobiegają również nudzie, która może prowadzić do złych zachowań. Gry i zabawa zaspokoją wiele instynktownych psich potrzeb, takich jak kopanie, gryzienie, pogoń, aportowanie i przystosowanie do życia w stadzie. 

Indywidualne ćwiczenia mogą się różnić w zależności od rasy, płci, wieku i stanu zdrowia zwierzęcia, ale parę dłuższych spacerów po okolicy każdego dnia na pewno nie zaszkodzi. Psy ras szczególnie aktywnych, jak husky, owczarki, pinczery, dobermany, boksery, teriery i ich mieszańce potrzebują dużej porcji ruchu i zajęcia. Pozbawione możliwości rozładowania energii i napięcia, staną się utrapieniem dla właściciela i sąsiadów.

Psy potrzebują regularnych kąpieli, czesania, szczotkowania sierści, niektóre również strzyżenia lub trymowania. Jeśli nie jesteśmy sobie w stanie poradzić z zabiegami higienicznymi, możemy powierzyć je specjalistom w salonach psiej pielęgnacji. Ważne, aby nie dopuścić do skołtunienia sierści, co najczęściej bywa powodem chorób skóry, jest uciążliwe dla zwierzęcia i kłopotliwe dla właściciela. Jeśli będziemy samodzielnie kąpać psa w warunkach domowych, pamiętajmy o dokładnym spłukaniu sierści, aby pozbyć się pozostałości szamponu oraz o gruntownym wysuszeniu, szczególnie w chłodniejszych miesiącach roku, aby zapobiec przeziębieniu psa. Kąpiemy psa po rozczesaniu sierści. Jeśli nie jest to możliwe, włos skołtuniony należy przed kąpielą ostrzyc.

Niezbędne przybory pielęgnacyjne to szczotka, grzebień, szampon dla psów, płyn do czyszczenia uszu.

Pies potrzebuje ciepłego, miękkiego posłania do odpoczynku z dala od ruchliwej części mieszkania/domu. Posłanie musi być na tyle duże, aby pies mógł się swobodnie wyciągnąć. Dla małych psów można przygotować koszyk lub budkę wiklinową wyściełaną kocem. Jeśli pupil spędza dużo czasu na zewnątrz, upewnij się, że ma dostęp do cienia i dużej ilości chłodnej wody podczas upałów oraz schronienia, gdy jest zimno i deszczowo. Psy pilnujące posesji muszą mieć wygodną, ciepłą i suchą budę.

• obroża z identyfikatorem
• smycz, kaganiec
• miski na karmę i wodę
• szczotka do czesania i grzebień
• zabawki, zabawki i jeszcze raz zabawki (nie pluszowe)

Kocięta:

- do 4 tygodnia życia - mleko matki lub specjalny preparat (mleko zastępcze)

- powyżej 4 tygodnia życia - młode przebywające przy matce zaczynają pobierać podawany jej pokarm, wobec czego
kociętom osieroconym można spróbować podawać jedzenie mokre dla nich przeznaczone

- od 3 miesiąca życia - samodzielny pobór karmy mokrej, suchej, mięsa oraz wody

Kocięta powinny mieć nieograniczony dostęp do pokarmu (np. sucha karma stojąca w misce oraz dwa dodatkowe posiłki karmy mokrej dziennie)

Koty dorosłe:

Koty należy karmić w zależności od tego, jakie dany osobnik ma preferencje. Jeśli sam pobiera naturalne ilości pokarmu – powinien mieć nieograniczony dostęp do jedzenia. Jeśli nadmiernie pobiera pokarm - należy wydzielić mu 2-3 posiłki dziennie. Ważne, by kot nie był głodny w nocy – jest drapieżnikiem i w tym czasie może charakteryzować go zwiększona aktywność, co wiąże się z koniecznością zaspokojenia zapotrzebowania kalorycznego.

Sucha karma dobrej jakości (nie z marketu) dostarcza zbilansowaną dietę dorosłym kotom i może być mieszana z wodą, czy karmą mokrą z puszki. Koty są zwierzętami bezwzględnie mięsożernymi i podstawę ich posiłków powinno stanowić mięso. Jeśli kot nie pije dużo wody, to należy zwiększyć ilość podawanej mokrej karmy lub pozostać wyłącznie na karmieniu karmą mokrą.

To ważne ze względu na możliwość powstawania w pęcherzu moczowym osadu, który może doprowadzić do niedrożności cewki moczowej. Kotom można też podawać mięso surowe (ze sprawdzonego źródła, np. kurczak czy wołowina), podroby drobiowe (serca, wątróbka) - maksymalnie dwa razy w tygodniu. Absolutnie nie wolno podawać kotom nieugotowanej wieprzowiny, ze względu na możliwość zarażenia zwierzęcia wirusem wścieklizny rzekomej, która dla ludzi jest nieszkodliwa, a dla kota jest jak wyrok śmierci. Surową wołowinę należy przed podaniem zamrozić na 48 godzin, w celu eliminacji ewentualnej toksoplazmy.

Zapamiętaj: Koty nie piją mleka krowiego. Koty piją wodę.

Ze względów zdrowotnych koty potrzebują ruchu. Ćwiczenia również zapobiegają nudzie, która może prowadzić do złych zachowań oraz do nadwagi i otyłości. Zabawy z kotem zaspokoją wiele instynktownych kocich potrzeb, takich jak: polowanie, gryzienie, pogoń, tropienie i przystosowanie do życia w stadzie. 

Na rynku dostępnych jest mnóstwo akcesoriów do zabawy z kotem: wędki, laserki, rękawice z zabawkami. Zabawki, którymi kot potrafi bawić się sam to, np. piłki, szeleszczące zabawki z kocimiętką, tunele oraz drapaki. Te ostatnie umożliwiają kotom drapanie w wyznaczonych miejscach.

Należy pamiętać, że nie ma dla kota lepszej „zabawki” i lepszego kompana do zabawy niż drugi kot. Żaden człowiek nie jest w stanie zaspokoić instynktów kocich. Koty lubią żyć w duetach lub większych stadach, dlatego zawsze zachęcamy do przemyślenia adopcji np. dwóch kotów. Ma to ogromne znaczenia dla rozwoju zwierząt i wygody opiekuna. Koty zajmują się sobą. Nie nudzą się, kiedy są same w domu. Najlepiej gdy do domu trafiają dwa koty jednocześnie, ze względu na to, że późniejsze dobranie kolejnego kota do kota rezydenta wymaga cierpliwości i wyzwań, ponieważ zwierzęta te z reguły na początku znajomości raczej się nie lubią.

Koty bez względu na to czy są krótko- czy długowłose wymagają pielęgnacji sierści. To bardzo czyste zwierzęta i jeśli są zdrowe i dobrze odżywione, to same pielęgnują swoją sierść. Jednak czesanie jest konieczne, żeby zapobiegać zjadaniu przez niego zbyt dużej ilości futra, co z kolei może doprowadzić do zakłaczenia, czyli powstania w przewodzie pokarmowym kul włosowych, które w skrajnych przypadkach mogą doprowadzić do niedrożności przewodu pokarmowego.

Higiena dotyczy też kociej toalety. Żwirek (piasek lub pellet) w kuwecie wymieniany musi być regularnie, a odchody wyjmowanie co najmniej dwa razy dziennie (jeśli kot jest nosicielem toksoplazmozy, to staje się ona aktywna w jego kale dopiero po 48 godzinach po wydaleniu przez zwierzę). Kuwetę również należy myć i utrzymywać w czystości.

Kotom należy przycinać pazury. Trzeba to robić regularnie, jeśli zwierzęta drapią domowników lub meble. Kotom wychodzącym na zewnątrz nie obcinamy pazurów, żeby w razie zagrożenia mogły wspiąć się, np. na drzewo.

Bardzo ważna jest także kontrola oczu, uszu i zębów kotów, ponieważ pozwala na wczesne zauważenie nieprawidłowości, takich jak zapalenie spojówek, świerzbowiec uszny, czy zapalenie dziąseł albo kamień nazębny. U zdrowych zwierząt nie ma potrzeby regularnego czyszczenia oczu czy uszu.

Można zaplanować dla kota miejsce do spania w postaci budki czy koszyka, ale kot najprawdopodobniej sam wybierze sobie swoje ulubione miejsce. Polecamy najpierw zaobserwować, gdzie zwierzak lubi przebywać i dopiero wtedy dokonać zakupu kociego legowiska.

• miska na karmę i wodę
• szczotka do czesania
• obroża z identyfikatorem dla kotów wychodzących (to specjalna obroża z odpowiednim zabezpieczeniem, które pozwoli na uwolnienie się z niej w przypadku, gdyby kot o coś obrożą zaczepi)
• smycz i szelki dla kotów wychodzących
• drapak
• zabawki, zabawki i jeszcze raz zabawki