Zdrowie

SZCZEPIENIA OCHRONNE

Nasz pupil powinien być zaszczepiony na kilka podstawowych chorób. Dorosłe zwierzęta szczepi się szczepionką zawierającą przeciwciała przeciw kilku jednostkom chorobowym w jednej dawce. Ponieważ większość preparatów niszczy naturalne przeciwciała otrzymane z mlekiem matki, pierwsze szczepienia powinny się odbyć dopiero po odstawieniu młodych od matki, czyli około 6-7 tygodnia życia.

Choroby, przeciwko którym powinno się zaszczepić psa corocznie: wścieklizna - szczepienie obowiązkowe!, nosówka, parwowiroza, koronowiroza, leptospiroza, wirusowe zapalenie wątroby, kaszel kenelowy.

Przeciwko chorobom zakaźnym należy szczepić koty wychodzące i te, które nie opuszczają mieszkania, ponieważ niektóre z chorób (np. wirusa śmiertelnie groźnej Panleukopenii) może przenosić człowiek. Szczepienia u kotów dorosłych powinno się wykonywać się co 2-3 lata - w przypadku kotów niewychodzących lub co roku - w przypadku kotów wychodzących na zewnątrz. Szczepienia dodatkowe (ważne w przypadku kotów wychodzących): przeciw białaczce kotów, chlamydiozie, grzybicy.

ODROBACZANIE

Tydzień przed każdym szczepieniem powinno się zwierzę odrobaczyć (nie dotyczy to zwierząt odrobaczanych regularnie przez cały rok). Zabieg ten, wraz ze szczepieniami, obejmują programy profilaktyczne. Pasożyty są zagrożeniem nie tylko dla zdrowia zwierząt, ale także dla ludzi, głównie dzieci (przede wszystkim jeśli chodzi o tasiemczyce i glistnice). Obecność pasożytów (ich form inwazyjnych) w środowisku zewnętrznym, po wydostaniu się z organizmu żywiciela, jest jednym z podstawowych warunków rozprzestrzeniania się ich wśród zwierząt i ludzi.

Drogi zakażenia zwierzęcia

Kontakt bezpośredni – głównie dotyczy pasożytów zewnętrznych tj. pchły, wszy, świerzb
Droga pokarmowa – główna droga inwazji pasożytów wewnętrznych
Droga przez powłoki zewnętrzne (skóra) – często formy inwazyjne pasożytów są przenoszone przez stawonogi, np. kleszcze przenoszą babeszię.
Droga śródmaciczna – zarażenie płodów w łonie matki. Tak dzieje się w przypadku zarażenia glistą psią. Larwy glisty otarbiają się w mięśniach suki i są niedostępne dla preparatów odrobaczających. W czasie ciąży dochodzi do uaktywnienia larw, wnikają one do krwiobiegu, a z krwią dostają się do płodów. Dlatego też szczenięta pochodzące
nawet od suk odrobaczanych, w czasie ciąży mogą być zarażone glistnicą.

Pasożyty mogą powodować spadek odporności, hamowanie wzrostu i rozwoju, wytwarzanie toksyn czy nawet niedrożność, zatkanie jelit.

Aby chronić zwierzęta i ludzi przed zarażeniem musimy pamiętać o:

regularnych zabiegach odrobaczania
sprzątaniu odchodów naszych pupili
niewyprowadzaniu zwierząt w okolicy terenów zabaw dzieci
niepozwalaniu zwierzętom na kontakt z odchodami innych zwierząt
unikaniu podawania surowego mięsa, szczególnie nieznanego pochodzenia.

Kiedy odrobaczać?

Pierwsze odrobaczanie można wykonać w wieku 2-4 tygodni, drugie - około 4-6 tygodnia, trzecie - w wieku około 10 tygodni. Do 6 miesiąca życia powinniśmy powtarzać ten zabieg co miesiąc. Później, w zależności od sytuacji parazytologicznej i narażenia zwierzęcia, odrobaczamy je co 3-6 miesięcy. Do odrobaczania służą preparaty dostępne w lecznicach weterynaryjnych w postaci tabletek lub pasty. Poza wewnętrznym odrobaczaniem naszego pupila, należy również pamiętać o walce z pasożytami zewnętrznymi, takimi jak pchły i kleszcze. Są one często przyczyną schorzeń alergicznych u zwierząt oraz biorą udział w przenoszeniu pasożytów wewnętrznych (np. larwy pcheł biorą udział w przenoszeniu tasiemca). Do zwalczania tych pasożytów istnieje cała gama preparatów w postaci: obroży (np. KILTIX), preparatów spot-on (np. Frontline, FIPREX) i sprayów (np. FIPREX). Większość z nich wykazuje działanie przeciw kleszczom przez okres około 4-5 tygodni oraz przeciw pchłom przez około 3 miesiące.

KASTRACJA i STERYLIZACJA

Zabiegi te są najskuteczniejszą metodą zapobiegania niekontrolowanemu rozrodowi zwierząt domowych. Niechciane szczenięta i kocięta zwykle trafiają do schronisk, a w najgorszym wypadku kończą życie pod kołami samochodów lub jako ofiary wyniszczenia chorobami, głodem i zimnem.

Zalety sterylizacji/kastracji

1. Zapobieganie przypadkowym ciążom, a co za tym idzie - niekontrolowanemu przyrostowi naturalnemu zwierząt

2. Ochrona zdrowia zwierząt (min. przed endometriozą, ropomaciczem, nowotworami dróg rodnych)

3. Zapobieganie ciążom urojonym i kłopotliwym okresom rujek (u kotek)

4. Wpływ na zachowanie (brak ucieczek, znaczenia terenu)