Przedstawialiśmy już różne koncepcje dotyczące nazwy naszego miasta, ale faktem bezspornym pozostaje „łódka” w herbie naszego miasta i to niemal od samego jego zarania w XV w. Najtrafniej określił jego pochodzenie A. Zand pisząc, że jest on uplastycznieniem dźwiękowego znaczenia nazwy miasteczka, a zatem należy go zaliczyć do tzw. herbów mówiących, podobnie jak Konina czy Wronek. Rysunki herbu Łodzi znane są wyłącznie z pieczęci na aktach pochodzących z XVI w. Odcisk najstarszej pieczęci łódzkiej zachował się jedynie na dokumencie z 1535 r. Stan zużycia, ujęcie graficzne oraz wprowadzenie w niedługim czasie nowej pieczęci świadczą o jej użyciu już od dawna, zapewne już od połowy XV w.
W 1577 r. zaczęto posługiwać się nowym tłokiem, który służył aż do początku XIX w. i jest znany z licznych odcisków (ostatni z 1817 r. użyty został przez ówczesnego burmistrza Szymona Szczawińskiego). Na czas jego sporządzenia wskazuje data umieszczona w legendzie wraz z napisem ,,+SIGILLUM + OPIDI + ŁODZIA +”. Rysunek przedstawia oczywiście łódkę z wiosłem i trzeba przyznać, że jest bardzo podobny do współczesnych insygniów naszego miasta.
